تصنیف شد خزان
بعضی تصنیفهای قدیمی که حال و هوای ِ مامان و بابام رو عوض می کنه من رو هم با اونا به یه حال و هوای ِ دیگه می بره و حسم با نوشتن ِ اون تصنیف در حین ِ گوش دادن بهش به اوج ِ خودش می رسه . چه رمزی در این آهنگا وجود داره که شنونده ای که مال ِ زمان اون تصنیف نیست را میتونه با خودش به قدیم ببره و چه قشنگه حزن ِ عمیقی که در این آهنگا وجود داره
posted by hiddensense at 2:45 AM
2 Comments:
رمز ِ يا زهرا!
D:
البته این نکته که در کودکی تو هم احتمالاً پدر و مادرت گوش میکردهاند، فکر نکنم خیلی هم رمز باشد.
در جواب ِ لرد عزیز فقط می تونم بگم : عجب !!!!!! :)
Post a Comment
<< Home