این روزها ...
فاصله ها همینجور بیشتر میشه ...
شادی کم کم داره کمرنگ میشه و غم پر رنگ ...
روزها رو با هیچ معامله میکنم ومات و مبهوت رفتنشون رو نگاه میکنم ...
احتیاج به یک سیلی ِ محکم دارم اون قدر محکم که این خواب کاملا از سرم بپره ...
posted by hiddensense at 7:21 AM
11 Comments:
Sa'y nakon ba karet az kasi entegham begiri va tasavor nakon ke kasi nemibinadet
This comment has been removed by a blog administrator.
سیامک گفته بودم از کامنت ِ بی اسم بدم میاد حتی کامنت ِ بی اسمی که بدونم نویسندش کیه ...
چیزایی که آدم روحا از دست میده رو نمیشه انتقام گرفت
تصور نمی کنم مطمئنم کسی نمیبینه چون من روزهاست که از خونه بیرون نیومدم...
shaaaaaaaaaaaaTalaaaaaaaGh !
بعد کم کم،صورتت کمرنگ میشه و جای سیلی پر رنگ. حالا اگه محکم هم نبود عیبی نداره؟
Poetic & well said.
یک سیلی روح، آره؟
راستی دنیا همیشه همین بوده خیال نکن دوره مااین شده فقط وقتی میگذره بدی ها رو یادمون میره و از گذشته خوبیش رو یادمون می مونه به همین راحتی.
هنوز خوابی ؟ به اندازه ی کافی محکم نبود نه ؟! باشه این دفعه محکم ترش رو امتحان می کنیم
ShaTalaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaGh !
کاممنتهای قبلی رو خوندم خيلی لوس بودن بجای سيلی هم به نظر من بهتره بذاری اين زخما عذابت بدن. مثل فيلم شب يلدا شد نه؟
زخم ؟
kojaie azizam ?delam tang shod !
engar saret az man kheili shologh tare;)
Post a Comment
<< Home